"La voiture immergée"
Yazıp çizen: Maurice Tillieux
Çeviren: SToktan
Ön baskı: Spirou Journal #1067/1958-#1089/1959
1. baskı: Dupuis / 1960
Batık Araba Eylül 1958'de Spirou'da yayınlamaya başladığında Maurice Tillieux gücünün zirvesindeydi. Bugün başyapıtı olarak kabul edilen Batık Araba, kitapçılarda yerini aldığında bu bir zafer olmadı. Spirou'nun genç okurları için fazla yetişkindi,
fazla modern... Birçok gerçekçi kült çizgi roman gibi. Bu türün büyük geleneğinde saf bir dedektiflik hikayesiydi: Kim öldürdü? Ve neden öldürdü? Tillieux'nün büyük başarısı, ilk cinayetin aracı olarak doğal bir unsuru -denizle kaplı bir yol- kullanmasıydı. Bu, hem sansürü aşmanın zekice bir yoludur -kanlı bir ceset yoktur- ve aynı zamanda olay örgüsünün kaygı uyandırıcı değerini arttırır.
Dörtnala koşan bir atın hızıyla yükselen gelgitten asla daha hızlı koşamazsınız. Şeytan Geçidi için ise bir modeli vardı, Maurice Tillieux şöyle açıklıyor: "Batık Araba, Noirmoutier adasında başlıyor. Şeytan Geçidi gerçekten var, adayı anakaraya bağlayan bir geçit... Oraya gittiğimde geçtim ve her gelgitte örtülen bu yol beni baştan çıkardı. Gelgitten önce yola çıktık ve zaman kazanmak için biraz suyun içinde gitmek zorunda kaldık... Hikayemi sırf bu ortamı kullanmak için kurguladım!"
1962 yılında, albüm çıktıktan iki yıl sonra, Charles Dupuis ve çizeri merak içindeydi. Sinema ekranlarında, Henri Decoin'in yönettiği Maléfices adlı film, La voiture immergée ile bazı benzerlikler taşıyordu. Noirmoutier'de çekilen ve başrolünde Juliette Gréco'nun oynadığı bu uzun metrajlı film, Clouzot ve Hitchcock'a ilham vermesiyle ünlü Boileau-Narcejac ikilisinin bir önceki yıl yayımlanan romanından uyarlanmıştır. Charles Dupuis geri adım atmadı ve yönetmenden bazı açıklamalar istedi. Henri Decoin, Tillieux'nün albümünü hiç eline almadığını iddia etti. "Garip bir şekilde, filmdeki çekim albümdekiyle tamamen aynıydı: araba ilerliyor, farlar açık, ahşap tabelalar boyunca, panoramik çerçeve, gece. Filmde de kadraj tamamen aynı."
