Hasbelkader ve Kısmet!

"Happenstance and Kismet"
(Revolver #1/1.Temmuz.1990 - Crisis #61/1.Ağustos.1991)
(Revolver #1'den 7'ye, devamı; Crisis #56'dan #61'e kadar, 11 bölüm.
Yazar: Paul Neary,
Sanatçı: Steve Parkhouse,
Çeviri: SToktan

"İnseminatron'un İninde"
"Ruh düzleminde münakaşalar"
"Elfistan'ın Yeryüzü'ne saldırısı..."
"Kaptan Yenilmez'in son kahramanlığı"
"Cranker Harrison vs Kilise kriketcileri"
"Tepedeki ütopya"
"Bütün bunlar olup biterken..."
"Cromwellcilerin saldırısı"
"Biçare ahmak yönetimi ele alır"
"Dymchurch parşömeni ele geçiriyor"

Çokca eğitimli ve sarhoş Lucius Kısmet, profesyonel bahisçi ve Caz müzisyeni Monty Hasbelkader ile bir barda tesadüfen karşılaşması bütün hayatlarını değiştirdiğinde, imkânlarının ötesinde zevkleri ve tüm ayrıcalıklarından vazgeçme noktasında bir nişanlısı (Avustralyalı milyoner Clarendon Bunyip'in dobra kızı Marjorie Bunyip) olan, Fransız tabloid gazetesi Le Soleil'in sulu hikayeler çevirmeniydi.

İlk olarak, Lucius yanlışlıkla uzak bir dünyadan bir boyutsal çözgü ile ortaya çıkan garip bir karışımı içti (Chartreuse olduğunu düşünmüştü) ve kendisini genetik olarak tasarlanmış bir yaşam formu tarafından uygunsuz bir şekilde saldırıya uğrayacağı uzak dünyaya (Arcturus IV) nakledildi.

Daha sonra, ne yazık ki değersiz bir yurtluk mülkünü (Tamam, bir tarlada bir kulübe), asalak hayaletler güruhunun medyumu, onu yeni ev sahibi olarak kullanmak isteyen büyük teyzesi Zou Zou'dan miras aldı.

Ve daha da sonra, Marjorie'nin otoriter babasının boyutsal aşkınlıktaki (içinde bir havuz da dahil olmak üzere her şey olan) arabasına el koymalarının ardından, üçlü kendilerini yeraltında yaşayan ve zamanı geldiğinde saklandıkları yerden ortaya çıkıp İngiltere'yi yeniden ele geçirmeye kararlı olan, Cromwell'in Yeni Model Ordusunun torunları, Roundheadlerle karşı karşıya buldular.

...Ve en sonra, daha neler neler.

Sigarayı bırakan kovboy!

Sigara karşıtı kampanya afişleri (iki çeşitleme).

Halk Meydanı...

1 / 7

Sayfa 1

2 / 7

Sayfa 2

3 / 7

Sayfa 3

4 / 7

Sayfa 4

5 / 7

Sayfa 5

6 / 7

Sayfa 6

7 / 7

Sayfa 7

❮ ❯

"Piazza del Popolo" (Halk Meydanı). Alter-Alter, 1979 / Le journal Pilote, M70bis, 1980. / Yazan, çizen: Guido Buzzelli / Çeviren: SToktan.

Bağımsız bir sanatçı olduğu için hiçbir zaman gruplarla veya akımlarla ilişkilendirilemedi, çünkü hikayelerinin her biri neredeyse şaşırtıcı bir şekilde alışılmadık, rahatsız edici, orijinal temalar üzerineydi.

Bu nedenle, Buzzelli bazıları için bir devrimci ve bazıları için bir vizyonerdi, diğerleri içinse hâlâ sevimli bir canavar ya da şüphe adamı, neredeyse her zaman anarşist ve çok sıradışıydı.

Üstadın alter egosunun Roma'daki Piazza del Popolo'da herkesin belirsiz beklentilerinden yararlanıp büyük bir kalabalık toplayarak bir şaka düzenlediği kısa hikayede bunun bir başka örneğini buluyoruz.

Keşfedildikten ve neredeyse ölümüne dövüldükten sonra, kahramanımız bakışlarını okuyucuya çeviriyor ve şu sözlerle kapanışı yapıyor: “Asıl sorun, sevgili dostum, çok fazla insanın mizah duygusundan yoksun olması”.

Otoportre (yağlıboya) ►

İskoçya'da...

"En algun lugar de Escocia" Madriz #17, 1985 / Joaquin Lopez & Ruben / Alttaki gereksiz çeviri: SToktan.