Gil Jourdan #01

"Libellule s'évade"
Yazıp çizen: Maurice Tillieux
Çeviren: SToktan
Ön baskı: Spirou Journal #962-#988 / 1956
1. baskı: Dupuis / 1959

Gil Jourdan 20 Eylül 1956'da Spirou'ya katılır. Libellule s'évade (Yusufçuk Kaçıyor)'in ilk sayfasından itibaren Jourdan - Yusufçuk (Libellule) - Crouton üçgeni oluşur. Aslında, bu tanıdık üçlü, "Félix, Cabarez ve Allume-Gaz karakterlerinden bir sapmaydı. Spirou için bir seri yapmam istendiğinde, aynı karakterlerle devam etmek isterdim, ancak yayıncı yeni bir şey olmasını tercih etti, ben de onları Gil Jourdan, Libellule ve Crouton'a dönüştürdüm. Yani Gil Jourdan'ın sadece yayıncı değiştirdiğim için doğduğunu söyleyebilirsiniz." Bununla birlikte, yazar amacını geliştiriyor. Gil (Gilbert) Jourdan, Yusufçuk ve Müfettiş Crouton ile Tillieux, polisiye öykünün kutsal üçlüsünü tek bir varlıkta bir araya getiriyor: özel dedektif, dolandırıcı -ıslah olmuş bir dolandırıcı- ve polis müfettişi.

Kişilik aktarımındaki en dikkat çekici değişiklik profesyonel düzeyde gerçekleşir. Jourdan bir özel dedektiftir. “O bilindik, aynı türden geleneksel bir karakter. İlginç olan karakter değil, onu kullanma şeklinizdir.”

Maurice Tillieux kesinlikle bir gerilim yazarı. Ancak bu türün ötesine geçtiyse, bunu maksimum dozda mizahla besleyerek yaptı. (*Ünlü diyalog yazarı) Michel Audiard'ın Les Tontons flingueurs (*1963)'de bunu resmileştirmesinden birkaç yıl önce, Tillieux alay ve aksiyon arasındaki zor dengeyi bulmuştu. “Kahraman, hayata geçirilmesi zor bir karakterdir. Bir diziyi dizi yapan ikincil karakterlerdir. Gil Jourdan'ın durumunda bunlar, onun iki yardakçısı Crouton ve Yusufçuk'dür.” Beceriksiz ve sakar bir karakter olan Müfettiş Crouton, jandarmayla dalga geçen Grand Guignol (*Büyük Kukla Tiyatrosu) geleneğinden geliyor. “Tamamen komik bir unsur olarak var olan bir karikatür.” Polis Crouton ile eski kedi hırsız Yusufçuk arasındaki sürekli karşıtlık, hem görsel hem de sözel şakaların çoğuna yol açıyor. Ancak Crouton geleneksel bir çizgi roman karakteri iken, Yusufçuk "iğrenç kelime oyunları" ile gerçekten orijinal bir yaratımdır. "Kötü kelime oyunları yapan insanlardan her zaman nefret etmişimdir. Kelime oyunlarını takdir etmediğimden değil, tam tersine, iyi olmaları şartıyla. Ama pek çok insan sadece güldüren gerçekten kötü kelime oyunları yapıyor. Bu yüzden garip bir gülümseme, biraz da ürperti oluşuyor. İşte bu düşünceyle Yusufçuk’un ağzına bu kelime oyunlarını yerleştirmeye başladım. Bu zengin buluşun yanı sıra, Tillieux her şeyden önce katıksız bir diyalog yazarı. Mizahi maceranın bu zor kategorisinde, kurgusal yaratıklarının konuşmalarını nasıl kişiselleştireceğini herkesten daha iyi biliyor. Ne kadar ikincil olursa olsun, her karakterin kendine has bir sesi ve üslubu vardır. Çizgiroman diyalog yazarının sanatı budur: kağıt üzerindeki kelimelerin duyulmasını sağlamak. Ve Tillieux'nün durumunda, duyulabilir bir kahkaha uyandırmak. -José-Louis BOCQUET