Bağımsız bir sanatçı olduğu için hiçbir zaman gruplarla veya akımlarla ilişkilendirilemedi, çünkü hikayelerinin her biri neredeyse şaşırtıcı bir şekilde alışılmadık, rahatsız edici, orijinal temalar üzerineydi.
Bu nedenle, Buzzelli bazıları için bir devrimci ve bazıları için bir vizyonerdi, diğerleri içinse hâlâ sevimli bir canavar ya da şüphe adamı, neredeyse her zaman anarşist ve çok sıradışıydı.
Üstadın alter egosunun Roma'daki Piazza del Popolo'da herkesin belirsiz beklentilerinden yararlanıp büyük bir kalabalık toplayarak bir şaka düzenlediği kısa hikayede bunun bir başka örneğini buluyoruz.
Keşfedildikten ve neredeyse ölümüne dövüldükten sonra, kahramanımız bakışlarını okuyucuya çeviriyor ve şu sözlerle kapanışı yapıyor: “Asıl sorun, sevgili dostum, çok fazla insanın mizah duygusundan yoksun olması”.
Otoportre (yağlıboya) ►
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder