9 Şubat 2016 Salı

Balta - Jeff Jones

İlk olarak 1970, Vampirella sayı 5'te yayınlanmıştı "An Axe to Grind". Jones'un Vaughn Bode ile beraber kapaklar falan ürettikleri zamanlar, aşağıda bir örneği mevcut. Çizgide de karşılıklı etkileşimler oldukça fazla. Ama sanatçının minimalist estetiği her zamanki gücünde. Ne yazık ki bizde de Süper Korku bünyesinde, saçma sapan bir çeviriyle yer almış olan bu zarif eseri kendimce yeniden ele aldım. Hikâyenin ismi olan deyimin panellerde birkaç defa farklı anlamlarda kullanılışı işi zorlaştıran bir unsurdu. Yine de uyarlamalarım pek fena olmadı sanırım.
Vampirella n.04 kapağı için.

6 yorum:

  1. Elinize sağlık, buranın bağımlısı oldum kısa bir süre önce. Popüler çizgiromanlarının reklamını yapmak yerine böyle eski güzel hikayeleri gün yüzüne çıkarmanız çok değerli. Sayenizde tanışma fırsatına erişiyoruz. Geçen hafta sayenizde Creepy serisini aldım. Şu anda da Eerie serisini bekliyorum. Çok zengin çizer kadrolarına sahip seriler, senaryolar da mükemmel bu vesileyle önceki çevirilerinize de teşekkür ediyoruz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İlginize ve desteğinize teşekkür ederim Ahmet Faruk bey. Sizin de üstünde durduğunuz gibi 'sıradan'ın dışında, belli bir değer ifade eden işlerle uğraşmak ve bu zevki paylaşacak dostlara ulaştırmak bloğu kurmaktaki amaçlarımdandı benim. Geriye baktığımda, 2011'den bu yana fena da gitmedi diyorum doğrusu.

      Ayrıca Creepy ve Eerieleri kitaplığınıza katmış olmanıza sevindim. Ama Lâl ikişer adet bastıktan sonra devamını getiremeyince üzücü oldu doğrusu. Halbuki çok değerli bir işe girişmişlerdi. Yine de belki yine devam ederler diye umalım...

      Sil
    2. Bu konuda bazen haklı görüyorum kitapevlerini desteklemek konusunda zayıf kalıyoruz ve çok güzel işler yarım kalıyor hep, bir de tanıtım meselesi var tabi Frank Frazetta nın kadroda olduğunu bilsem çok daha önce alırdım mesela

      Sil
    3. Yayınevlerinin desteklenmemesi önemli bir sorun. "Kitap pahalı" tezine yaslanarak sadece internetteki taramalarla yetinen çok sayıda çizgiroman sever var. Halbuki bunun bir döngü olduğunu görmek gerekiyor, malûm serbest rekabet denen kapitalist ekonomi ilkesinin gösterdiği gibi, satan ürünün fiyatı düşer :) .

      Tanıtım işindeki yetersizlik çok bariz. Örneklediğiniz Frazetta gibi bir mihenk taşından bu konuda istifade etmemek bir ciddi hata. Ayrıca bir de 'pazar oluşturmak' diye bir kavram var, "ÇR Okuyucusu az" deyip, işin içinden sıyrılmakla olmuyor. Demin Warren Magazine'lere bir gözattım, gerek kapak çizimleri gerek kısa hikayeleri ile toplam 140 işe imzasını atmış bu serilerde Frazetta. Yayıncıların bunu değerlendirebilmeleri lâzım. Onlar da okuyucunun "kitap pahalı" yakınmasında olduğu gibi, "reklam pahalı" tezine sığınmamalılar.

      Sil
  2. Konu da yazılanlar da çok güzel, kitap pahalı ve çok yer kaplıyor olsa da dijital yerine kağıttan okumanın güzelliği tartışılamaz tabi bence.. Ki rafları düzeltirken eski bir kitaba rastladığımızda her şeyi unutup saatlerimizi onunla geçirebiliyoruz.
    Kim ne derse desin en vefakar dostumuz kitap. Teşekkürlerim eşliğinde bu güzelim paylaşımını okuyayım sevgili Stoktan ..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hiç tartışmasız öyle! Kitabın nesne olarak da, manevî olarak da bir değeri var. Eski bir kitabı elinize almak, geçmişinizin bir parçasını avuçlarınızda tutmak gibidir. Çok şey düşündürür, çok şey hissettirir, hatırlatır. Ayrıca kitabın somut bir varlık olması içeriğini algılamada önemli bir yan faktördür diye de düşünüyorum.

      Değer yitimlerinin birbiri ardına geldiği bir zamanda bunda ne kadar ısrarcı oluruz bilemiyorum ama gerekiyorsa, tıpkı dilde olduğu gibi kitap konusunda da muhafazakârlık doğru bir tavırdır bence.

      Sil