1 Kasım 2012 Perşembe

Manuel Montano 4 - Miguelanxo Prado

Manuel Montano
El pintalabios de hebra de lino
"Keten İpliğin Dudak Boyası"
Miguelanxo Prado & Fernando Luna

[ MONTANO ] 
(Linkler tam kitap dosyası olarak değiştirilmiştir)

 Kısa Montano dosyası;

Yaradılış
"Manuel Montano iki kere doğdu. İlki, 23 Ekim 1981'de sabahın ikisinde, RNE Radio 3 radyo istasyonunda oldu. sıska ve kıllı bir bebekti. Vaftiz babası; Fernando Luna, sokak  müzisyeni ve şair.

Montano Radyo 3 gecelerinde bir süre kaldı, tâ ki, 1988'in baharında, Norma Editorial'in "Cairo" dergisinin özel kliniğinde ikinci kez vücut bulana kadar. Bu sefer vaftiz babası Galiçyalı Miguelanxo Prado idi, resmî olarak ressam."
(* İspanyol vikipedi'den aktardım)
- / -
"7 yıldır sadece kendi metinlerimle çizgiroman yapıyordum (başlangıçtaki Tino Fernández Maceiras ile olan küçük işbirliğimiz dışında). Ve merak ediyordum, acaba bu kişisel bir 'saflık' seçimi mi idi, yoksa acaba başkalarının hikâyelerini resimleyerek anlatma yetersizliğimi gizlemeye çalışmak mıydı? Ve böylece denemeye karar verdim.

Mimarlık öğrenciliği günlerimden beri, 80'li yıllardan efsanevi Radyo 3'ün (bizdeki gibi :) * ç.n.) Carlos Faraco ve Fernando Luna  tarafından yapılan, sınıflandırılamayan gece programı Tris, tras, tres'i dinlerdim. Bir takım küçük dokundurmalar ve kısa hikâyelerdi içeriği. Bunlardan biri, başrolünde Manuel Montano adlı tuhaf bir dedektifin olduğu, onun bir grup arkadaşı ve tanınmış yeraltı isimlerinin de yer aldığı programdı.

Karakterin ve onun dünyasının bir versiyonunu bu yıllar boyunca farkında olmadan kafamda oluşturmuş olmak gibi bir avantaja sahiptim. Bir gece saat 3'de, yine bir program bitiminde, Fernando Luna'yı aradım ve Montano ile arkadaşlarını çizgiroman karakterlerine dönüştürmeyi teklif ettim. Eğlenceli ve sürükleyici bir işbirliği oldu. Sonucu bu kitaptır ve bu uzun ve yakın dostluk."
(* Prado'dan aktardım)



Aşağıda Radyo 3 Manuel Montano skeçlerinden bir örnek var. Acele etmez dinlerseniz, Montano'nun sesini kırk yıldır biliyormuşcasına tanıyacaksınız. :) Damlayan musluk ise cabası;

8 yorum:

  1. desene, montano'nun hayat öyküsüyle bizim yuki'ninkinin kesistiği yer radyo tiyatrosuymuş. sinemadan çizgiroman uyarlamalarına alışkınız ama uyarlama radyodan olunca şaşırıyor insan.

    montano'nun 4. bölümü için teşekkürser stoktan. bu son bölüm müydü acaba?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Montano'nun bir radyo uyarlaması olduğunu ben de yeni öğrendim ve böylece daha hoş bir durum ortaya çıktı. Evet aynen buna bir diğer örnek de Yuki, hâlâ kulaklarımdadır... Bir de bildiğim Lone Ranger vardır radyo günlerinin ve sonra altın çağ çizgi romanının hâdise karakteri olarak, çok daha eskilerden.

      Radyo çılgın bir şeydir, bir yerde soyutdur. Hazırlop değildir, sizi harflerle bile bağlamaz, en doğal iletişim yolunu kullanır, sizinle konuşur, yetmezmiş gibi insanın hayâl gücünü tahrik eder. Bu nedenle bir radyo skeci, dinleyeni içine alır kolayca, bir parçası olursunuz onun. Yâni öyleydi... Bu nedenle Montano bir başka boyut daha yükledi varoluşuna benim de gözümde.

      Kahramanımızın hikâyesinin bitimine iki bölüm kaldı ama biri biraz daha kısa. Herhalde son başlığı açar, tamamlarız artık.

      Sil
  2. ellerinize sağlık sevgili stoktan...

    YanıtlaSil
  3. Çatı katındaki kırık-dökük pansiyon odasında, ön adı gibi el yordamıyla tutunmaya çalıştığı ‘manuel’ bir hayatı var Montano’nun. Tek lüksü, pardesüsünün eteklerini uçura uçura kısa yolculuklar yaptığı Vespa’sı…

    Çavuş Boticario’nun ‘yalnız mısın?’ sorusuna verdiği cevap… altını temizleyip karnını doyurduğu bebekle beraber uyuyakalması… Sona yaklaştıkça kanım daha bir ısınıyor Montano’ya.

    Kısa Montano Dosyası için de ayrıca teşekkürler Stoktan.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ‘Yalnız mısın?’ sorusuna verdiği cevap beni de fena uçurmuşdu. Az önce beşinci hikâyeye çalışırken ikinci sayfada bir benzerini patlattı. Galiçyalı olup fadodan uzak olunmuyor herhalde. Bu iyice içselleştirilmiş 'Acılı' mizah anlayışının 'kaynağı' biraz oradan olsa gerek. Üstüne bir miktar da Prado estetiği ekledik mi, böyle leziz oluyor sanıyorum.

      Sil
  4. Tesadüfen öğrendiğime göre önce radyo tiyatrosu olarak başlayıp sonra çizgiromana uyarlanan Amerikan kaynaklı iki çizgiroman daha varmış, Yuki ve Montano ile aynı doğum izini taşıyan. 30lu yılların Doc Savage'ı ile The Shadow'u.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Doc Savage'ı bilmiyordum ama The Shadow'u hatırlattığın iyi oldu. Russel Mulcahy'nin uyarlaması pek tutmamıştı ama ben sevmiştim. Uzun zaman oldu, tekrar seyretmenin vaktidir. :)

      Başkalarının da olması lâzım, zîrâ -sanırım Woody Allen'ın o şık filminden dilimize kalan tâbir ile- 'radyo günleri' ile ÇR'ın altın çağı, aynı devre rast geldiği için karşılıklı etkileşimin daha da fazla olması gerektiğini zannediyorum.

      Sil