8 Haziran 2013 Cumartesi

desktopBreccia


4 yorum:

  1. http://i43.tinypic.com/fx4a3m.jpg

    Üstad’ın çizimleri üzerine serpiştirdiğim külliyatımsı bir liste yukarıda… Masaüstü'nün bir köşesinde bulunsun… :)

    ‘Swamp Thing’ (2004) kapakları, Skorpio (1997)’da yayınlananların çoğu, Merchantes of Death (1988)’deki Alfredo Grassi ve yine Alan Grant (DC Comics Batman) öykülerine yaptığı çizimler ve daha niceleri yok… Yani eksiği çok, fazlası yok…

    Ve, bu çok zengin leziz ürün sepeti içinden payımıza düşen sadece ‘Che’…

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İyi bir çalışma olmuş, hakikaten oğul Breccia çok ürün veren ve pek çok dergide (Cimoc, Fierro, Skorpio vs) çalışmaları dağınık olarak yer alan bir sanatçı. Listeyi tamamlamak zor, herhangi bir bibliyografya çalışması da görmedim. Daha genç diye her halde. :)

      Che'yi satın almak bu sabah nasib oldu bana nihayet. :)

      Sil
  2. Çizer odaklı mı yoksa adı Che olduğu için mi yayınlandı bilemiyorum. Umarım Breccia&Breccia imzası ticari kaygı oluşturmamıştır karar aşamasında. :)

    Kriminalog Julia olmasaydı, basılı Sergio Toppi’yi Türkçe okumak kısmet olur muydu sanki. (Julia, Sonsuz Huzur (L’Eterno Riposo) sayı 11, Aksoy Yayıncılık, 2000)

    Tamam, elbette süreli bir yayının kuralları çerçevesinde, tarzının güzelliklerini çokça da yansıtamadığı, çizim karelerini kendi estetik anlayışına göre değil de alışıldık çizgi roman kuralları ölçüsünde biribirine eşit paneller içine sığdırmak zorunda kaldığı gün gibi aşikar ama o yine de Toppi…

    Editör Figen Turna’nın her sayıda önsöz kıvamında “…bu sayıda Leo (Baxter) hiç ortaya çıkmıyor; böyle bir durum şimdiye kadar yalnızca 5. sayıda görüldü” vb. şekilde olayları, mekanları hatta yeri geldiğinde çizerleri didik didik eden müthiş bilgilendirici açıklamaları vardır. Nedense Toppi gibi özel biri için tek bir kelamı yoktur. Oysa Üstad bu öyküde, St.George Huzurevi müdürü Tilman karakterinde kendi yüzünü rol model alarak çizmiştir ve işin böyle de bir güzelliği vardır ama dediğim gibi ıskalanmıştır.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eminim Breccia&Breccia imzasının ticari getirisi önemli etken olmuştur. :) Ne yazık ki Che bir ticarî marka haline uzun zaman önce getirildi bizde ve tüm dünyada. Gerçi BilgeSu sol damardan bir yayınevi olması hasebiyle %kaç ticarî, %kaç siyasî bakar kestirmek zor amma, sonuç olarak hiç yoktan iyi tabi.

      Julia'da Toppi ile karşılaşınca çok şaşırmıştım, sözettiğiniz kısıtlara rağmen yine de o Toopi idi ve heyecan verici bir deneyim olmuştu onun kaleminden Julia okumak. Ben Figen hanımın o sayıdaki önsözüne bakarak Toppi'den bîhaber olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Siz de kibarca onu kasdediyorsunuz sanırım. Fakat müdür Tillman'a siz söyleyince uyandım ben de. Dönüp baktım biraz önce, evet, kesinlikle kendini çizmiş.

      Bu İtalyan süreli yayınları böyle sürprizlerle dolu, benim de aklıma başka sayıları da çizmiş olmasına rağmen en çok beğendiğim, Dylan Dog orijinal sayı:42 La Iena, Yerli Rodeo sayı:13 Sırtlan, bir Ferdinando Tacconi şölenidir meselâ... Üstadı bir Gli Aristocratici ile biliriz, onu da ne kadar biliriz ayrı konu ya... Bu süreli yayınları o denli kalıcı kılan da biraz bu çizer kalitesi tabi.

      Sil