19 Nisan 2015 Pazar

Bağlanmak - Bolland


Ünlü İngiliz sanatçı Brian Bolland, yarı-otobiyografik mizahî bandı Mr. Mamoulian ilk olarak underground magazin Escape'de yayınlamıştı (tesbit edebildiğim kadarıyla 1987). Daha sonra dizi Cheval Noir ve Negative Burn antolojilerinin sayılarında devam etti.
Geçen gün karıştırdığım bir Cheval Noir'daki birbiriyle bağlantılı iki bandı özellikle dikkat çekici buldum. İlk panel metninde de bahsedildiği gibi Man Ray'ın 1930 tarihli "Nu attaché" (bağlı çıplak ya da tersi) adlı fotografından yola çıkılarak çizilmiş bu iki sayfada Bay Mamulyan derinlere inmeye ve kimi klişe kavramlar üzerinde tartışmaya çalışıyor ama bakın neler oluyor...

 

Hazır elim deymişken, sanatçının Mr. Mamoulian bandlarını da derlediği "Bolland Strips" adlı kitabının ilgili bölümdeki sunum yazısını çevirmek hoş ve bilgilendirici olabilir diye düşündüm; 

" Mr. Mamoulian / Giriş 

Uzunca bir süredir Mr. Mamoulian okumadım ve şimdi başlamaya da niyetim yok. Bu sizin işiniz! 

Hatırlayabildiğim kadarıyla, çalışmak için çizecek bir şeyler bulmakta zorlanıyordum o sıralar ve aklımın loş girintilerinde, hayâl meyâl hatırlayabiliyordum bir zamanlar aslında oturup bir parça kâğıda çizmekten ne kadar zevk aldığımı. Bir sayfa çizgiroman çizmenin bir dosta mektup yazmak kadar kolay olması gerektiğini söylemişti biri. Ben de tam öyle yaptım. Bir parça kâğıt aldım ve aklıma her ne gelirse çizdim. Kendimi şaşırtmaya çalıştım. Yanlış bir şey yaptıysam eğer, onun sadece orada kalması gerekirdi. Mamoulian çok iyi değil ancak demek istediğim de bu.

Ben gerçekten *Bert Breathed olmak istedim aslında. Bloom County'sini severim ama espri benim güçlü noktam değildir. Ben her yönde cesaretle ilerleyecek bir şey istedim. Her yarım yamalak fikrimle ilgili ve şimdiye kadar ilgilendiğim her şey hakkında olmasını istedim. Benim/Mr. Mamoulian'ın sevdiği müzik hakkında. Çin'deki infazlar (yine bu kitapta bir yerlerde görebilirsiniz) ilk defa burada yayınlandı. Her nasılsa kontrolden çıktı. Hepsi biraz bulanık artık. Karakterler kendi başlarına bir hayat sürdürebilir gibi görünüyor... Ne demek istediğimi anladınız mı?

Londra'nın Covent Garden'ında, küçük bir arka sokakta, eskiden bir "Arnavut Dükkanı" vardı. Bir keresinde onların giydikleri beyaz keçe bir fes ve küçük bir çift başlı kartal iğne satın almıştım oradan. Gece geç saatlere kadar çalıştığım bir sırada, kendimi iyice zıvanadan çıkmış Tiran Radyosunu dinlerken buldum. Gitgide daha çok bulanıklaşıyor. Uykusuzluk. Bir şekilde ben Mr. Mamoulian'dım ve başka birisi bütün bunları yazıyor, çiziyordu. Bana Arnavut ve adının da Alban Skandabeg olduğunu söylemişti. Pek o kadar emin değilim bundan. Kavrayışı hepten yanlıştı. Sanırım ismi uydurmaydı ve hiç bir şekilde de oralı değildi. Ama bana bu sayfaları göndermeyi sürdürdü. Ben de onları kendi adıma imzalamak ve benimmiş gibi satmak zorunda kaldım. Aksi halde yayınlanmaları mümkün olmazdı. Başka seçeneğim yoktu. Yaşlı annemi rehine olarak tutuyordu yani. Gönderme zamanı geldiğinde bunu ona söyledim ve her nasılsa bir yolunu bulup sayfaları bana bir şekilde ulaştırdı. Bazen gizli yerlere bıraktı onları. Hiç hatırlamıyorum.

Ama iş yığılıyor. (Cümleye asla bağlaçla başlama. Biliyorum!) Tamamı 54 sayfaydı. Yüzüncü sayfada heyecanlı bir sonuca doğru çalıştığını söyledi bana. Bir ya da iki kişi ölecekti. Kim olduğunu söylemedi. Anahtar fildeydi. Ama dediğim gibi, iş yığılıyor. Yığınlar o kadar büyüyordu ki oradan oraya taşımak, kutulara koymak zorunda kalıyordum sayfaları. Yığınlar küçülüyor ve büyüyor ve kendi başlarına bir hayat sürdürebiliyorlar. Ve her nasılsa Mamoulian yapıtlarının 54 sayfası ortadan kayboluveriyor** ve onları görmüş değilim o zamandan beri .

Hayır gerçekten! Uydurmuyorum bunu! "

Brian Bolland 

 * Amerikalı çizer, "Bloom County" adlı bandıyla tanınır.
 ** Mamoulian sayfalarının orijinalleri (muhtemelen yayıncının elindeyken) kaybolmuştur. Bolland kafa bulmuyor yani. (Ç.N.)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder