4 Nisan 2019 Perşembe

Jijé, gastronomique!


Kekik, dostum! Kekik! Kekiği unuttun!... (Le Moustique / 3.Nisan.1949)

4 yorum:

  1. 1949 model Jijé çizgilerinde en az değişim üç noktalı imzasında olmuş. :)

    Bizim için çizgiromanın boyut, cilt, kağıt ve baskı kalitesi olarak ölçütü Teksas-Tommiks olduğu günlerde gazete bayiilerine göktaşı gibi düşmüştü Karacan Yayınevinin pırıl pırıl kapaklı büyük boy Jerry Spring'i. Gözlerim faltaşı gibi açılmıştı, bu nasıl Teksas-Tommiks'ti? Harçlıklarımın çok üstünde fiyatı yüzünden ciğerci kedisi gibi bazan yakın, bazan uzaktan yutkunarak seyre dalardım, bi' kere olsun kapağına el sürüp içini aralayamamak yüreğime dert olmuştu... Arada böyle Jijé adı geçince aklıma geliyor, "çocukluk işte" deyip geçiştiriyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Karaca 960'larda Arkadaş'da yayınladıklarını daha sonra kitaplaştırmıştı herhalde. Ben o son hâli ile müşerref olmadım hiç.

      Jije'nin kabına sığmaz bir çizgisi var. Girmediği şekil kalmamış. Bütün bu zamanlarda değişmeyen tek şey imzası olmaş hakikaten. :) Geçenlerde bir sayfalık örnek olarak 'Baş Komiser' çalıştım. O da ayrı bir alem. yakında üleşeceğim.

      Sil
  2. Jijé'yi bu başlıkta göreceğim aklıma gelmezdi doğrusu, başlık kendi içinde giderek zenginleşiyor. Aklıma geldi, Jijé'nin hemşehrisi Claude Serre'nin La Bouffe'si "tıkınma" konusunda tam bir başucu albümüdür.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Serre'nin La Bouffe'ü acaip bir şeydir zaten. Çok istememe rağmen sözsüz işlere bir katkım olmayacağı için bir türlü yer veremediklerimden Serre.

      Sil