çizen: Jordi Bernet
yazan: Sanchez Abuli
1994 / 8 sayfa
çeviri: SToktan
1751 tarihinde Juan de Liguera Antayo tarafından çizilmiş olan haritada bugünkü "Mississippi" nehri "Misipipi" olarak tanımlanmış. Kelimeyle ilgili başka bir kayda ulaşamadım. Hikâyemizde ise kahramanımızın adı oluyor.
Muhteşem ikilinin en sevdiğim kısa hikâyelerinden biri de bu.
[ MiSiPiPi ]
Abuli'nin kısa ve çarpıcı hikayelerini Bernet'in resimlemesi Çizgi Romanın gücünü gösteriyor.Bazen mizah, bazen şiddet, bazen de erotizm esintileri
YanıtlaSilhissedilen çizgi roman fırtınası.Çok Sağolun Sayın Stoktan.Kerim
Haklısınız, farklı duyguların nitelikli bir harmanlaması üstadların her çalışması. Sert şiddet ve erotizmi öyle bir mizah sosuna buluyorlar ki, tadına doyulmuyor.
SilBen başlığı "Mississippi" olarak algıladım, siz açıklama kısmında belirtmemiş olsaydınız belki de aradaki ince farkı göremeyecektim. :)
YanıtlaSilEh, bunca yılın birikimi tabi; sayısız onca film, Red Kit maceraları, nehir kraliçesi isimli yandan çarklı uzun bacalı nevi şahsına münhasır gemiler, uzayıp giden nehir üzerinde ay ışığı altında siyahi müzisyenlerin caz-blues tınıları... Algı yönetimi dedikleri şey böyle oluşuyor demek. :)
Bernet çizimlerinin adını tam koyamadığım Retro etkisi yaratan ve öykülere kesinlikle ayrı tat katan bir tarzı var.
Kadın sıkı bir eli maşalı, çocuklar desen tam bir ömür törpüsü olunca, ödeme konusunda Misipipi için geriye de fazla bir seçenek de kalmamıştı zaten... :)
Keyifliydi gerçekten, teşekkürler.
Şu retro etkisi tespitinde haklı olabilirsin. Uzun zamandır ben de Bernet çizgilerinin üzerimdeki etkisini açıklamakta zorlanıyorum. Düşünülürse bazan eskiz düzeyinde bırakılmış hissi uyandıran bir işçilik. Çok yetkin çalışmalar olduğunu söylemek zor. Ama insanı bir yerlere sürüklediği de kesin. Esasen geçmişte bir yerlere.
SilAntonio Segura ile beraber ürettikleri 'Kraken' dahi, bilimkurgusal bir eser olmasına karşılık, sepya fotograf gibi 'eski' etkisi taşıyor.
'Tarz' ya da 'üslup' denen şey de zaten biraz böyle bir şey olsa gerek.
Abuli-Bernet çalışmalarında sıklıkla gördüğümüz "durum komedisi" yaklaşımı bu öyküde de var. Lakin Bernet, öykünün finalini sinematografik anlatıma yüklemiş. Adeta son sayfaya zoom-out yapan bir kamera yerleştirmiş ve bu şekilde sürpriz etkisini son kareye kadar ötelemiş. Benzerleri yapılmış olsa da girizgah ile kurduğu bağlantı da mizahi lezzeti katmerlemiş
YanıtlaSilGüzeldi Stoktan, teşekkürler...
Gerçekten durum komedisini çok başarılı kullanıyor ustalar. Beni de özellikle bu yönleri cezbediyor sanırım. 'Valdo' da 'Misipipi' gibi neredeyse tamamen bir durum komedisiydi, hatırlarsın. :)
SilGüzel analizin için teşekkür ederim Hakan.