Tesadüf, geçen gün Yolanda üzerine konuşurken Joan Nebot ve kardeşi Josep Nebot'tan bahsetmiştik. Pascualgiller de aynı ön isimleri taşıyor. Özellikle mi yapıyorsun nedir? Yoksa blogda ansiklopedi oluşmaya başladı diye alfabetik bir yol izlemeye mi karar verdin? :)
Latife bir yana, bir şeyi gerçek kılmak için onu kabul etmenin yeterli olduğunu anlatır gibi duran bu hoş öykü için teşekkürler Süheyl.
Doğrudur, Nebotgiller aklıma Pascualgilleri (ya da Tharratsgilleri) getirdi. Daha evvel Tha'nın Paco Mir ile bir işini paylaşmıştım zaten. O da Joan Nebot gibi çok sevdiğim çizgilere sahip bir -üstelik- çok yönlü sanatçı (Caz piyanisti aynı zamanda). Ön isimlerinin aynılığı da çok ilginç bir hâl oldu doğrusu.
Felsefî yanı tam da açıkladığın gibi, oldukça kaygan zeminde olan ama aynı zamanda o anlayışı incitmeden tatlı bir şekilde alaya aldığını düşündüğüm nefis bir espri. Sanatçıların nerede durduğunu görmek için değişik noktalardan bakmaya, böylece meseleyi her boyutuyla görmeye itiyor adamı.
Tesadüf, geçen gün Yolanda üzerine konuşurken Joan Nebot ve kardeşi Josep Nebot'tan bahsetmiştik. Pascualgiller de aynı ön isimleri taşıyor. Özellikle mi yapıyorsun nedir? Yoksa blogda ansiklopedi oluşmaya başladı diye alfabetik bir yol izlemeye mi karar verdin? :)
YanıtlaSilLatife bir yana, bir şeyi gerçek kılmak için onu kabul etmenin yeterli olduğunu anlatır gibi duran bu hoş öykü için teşekkürler Süheyl.
Doğrudur, Nebotgiller aklıma Pascualgilleri (ya da Tharratsgilleri) getirdi. Daha evvel Tha'nın Paco Mir ile bir işini paylaşmıştım zaten. O da Joan Nebot gibi çok sevdiğim çizgilere sahip bir -üstelik- çok yönlü sanatçı (Caz piyanisti aynı zamanda). Ön isimlerinin aynılığı da çok ilginç bir hâl oldu doğrusu.
SilFelsefî yanı tam da açıkladığın gibi, oldukça kaygan zeminde olan ama aynı zamanda o anlayışı incitmeden tatlı bir şekilde alaya aldığını düşündüğüm nefis bir espri. Sanatçıların nerede durduğunu görmek için değişik noktalardan bakmaya, böylece meseleyi her boyutuyla görmeye itiyor adamı.