Bir fincan kahve içim süresi yaklaşık iki milyon yıl ha!... Anılar dahil bizdeki karşılığının en fazla “kır yıl” olduğunu düşününce “zaman” keşke bize de bu kadar bonkör davranabilseydi diye iç geçirdim bir an... Hem o vakit tek evimiz dediğimiz ama niyeyse her fırsatta da ha bire sırtından bıçaklamamalara doyamadığımız gezegenimize karşı bu hasmane davranışımızı “nasıl olsa önümüzde milyarlarca yıl var, bir şekilde zaman içinde doğru yolu buluruz” umudunu da canlı tutabilirdik belki.
Gelen, gideni aratmasın ürkekliğiyle 'dakika bir gol bir' misali ABD - İran sidik yarışıyla 2020'ye uyanmak, adetten olan her yeni yıl dileğini gerçekleşmesi imkansız bir düşe çevirse de biz yine John Lennon gibi umutvar olmaktan umudu kesmeyelim; Kazasız-belasız, sağlıklı ve huzur dolu bir yıl diliyorum Stoktan.
'Ölçek farkı' demek gerek herhalde. Hâl böyle olunca, bu taş parçasının üzerindekiler de böcekten öte bir şey ifade etmez gibi görünüyor. 'Zekâ' geliştirme gafletinde bulunan bu memeli türü, onunla ne halt edeceğine bir türlü karar veremediği gibi, kararsızlığının ölümcül sonuçlarına da katlanmak zorunda kalacak diye düşünüyorum uzun bir süreden beri. Soğuk savaş psikolojisi içinde yazılmış bir hikâye olmakla birlikte, bugün gelinen noktada o çarpık zekâsıyla bu memelinin aslında bu psikolojiden hiç sıyrılamayacağı gerçeğiyle yüzleşiyoruz sanırım.
Yattığı-yediği yere pisleyen ve dahî kuvvetle muhtemel sonuçlarını görmezden gelebilen bu canlı türünün John Lennon ve onun gibi istisnaî örneklerine rağmen 'savaşını' ancak kendini imha ederek kazanacağını düşünmeden edemiyorum artık, velhasıl kelâm.
Yine de 2020 sana ve herkese hayırlı olsun diyelim bakalım. :)
Tharg's Future Shocks - "Conversation Piece!", 2000 AD Prog 489 27.Eylül.1986 / yazan: Neil Gaiman, öizen: David Wyatt, çeviren: SToktan
Bir fincan kahve içim süresi yaklaşık iki milyon yıl ha!... Anılar dahil bizdeki karşılığının en fazla “kır yıl” olduğunu düşününce “zaman” keşke bize de bu kadar bonkör davranabilseydi diye iç geçirdim bir an... Hem o vakit tek evimiz dediğimiz ama niyeyse her fırsatta da ha bire sırtından bıçaklamamalara doyamadığımız gezegenimize karşı bu hasmane davranışımızı “nasıl olsa önümüzde milyarlarca yıl var, bir şekilde zaman içinde doğru yolu buluruz” umudunu da canlı tutabilirdik belki.
YanıtlaSilGelen, gideni aratmasın ürkekliğiyle 'dakika bir gol bir' misali ABD - İran sidik yarışıyla 2020'ye uyanmak, adetten olan her yeni yıl dileğini gerçekleşmesi imkansız bir düşe çevirse de biz yine John Lennon gibi umutvar olmaktan umudu kesmeyelim; Kazasız-belasız, sağlıklı ve huzur dolu bir yıl diliyorum Stoktan.
'Ölçek farkı' demek gerek herhalde. Hâl böyle olunca, bu taş parçasının üzerindekiler de böcekten öte bir şey ifade etmez gibi görünüyor. 'Zekâ' geliştirme gafletinde bulunan bu memeli türü, onunla ne halt edeceğine bir türlü karar veremediği gibi, kararsızlığının ölümcül sonuçlarına da katlanmak zorunda kalacak diye düşünüyorum uzun bir süreden beri. Soğuk savaş psikolojisi içinde yazılmış bir hikâye olmakla birlikte, bugün gelinen noktada o çarpık zekâsıyla bu memelinin aslında bu psikolojiden hiç sıyrılamayacağı gerçeğiyle yüzleşiyoruz sanırım.
SilYattığı-yediği yere pisleyen ve dahî kuvvetle muhtemel sonuçlarını görmezden gelebilen bu canlı türünün John Lennon ve onun gibi istisnaî örneklerine rağmen 'savaşını' ancak kendini imha ederek kazanacağını düşünmeden edemiyorum artık, velhasıl kelâm.
Yine de 2020 sana ve herkese hayırlı olsun diyelim bakalım. :)